تحولات بینالمللی اخیر آگاهی گستردهتری از آسیبپذیری در برابر صلح جهانی ناشی از احتمال فزاینده رویدادهای هستهای به ارمغان آورده است. افزایش تهدیدات هستهای روسیه در رابطه با جنگ کنونی اوکراین بهطور موجهی نگرانیهایی را در مورد پتانسیل جنگ هستهای با ایالات متحده و ناتو و پیامدهای وحشتناک در مقیاس بزرگ برای جمعیتهای سراسر جهان ایجاد کرده است.
بیماری همه گیر کروناویروس منجر به تغییرات عمده ای در زندگی مردم شده است. دولتها در سرتاسر جهان مجبور بودند محدودیتهایی را به عنوان ابزاری برای کاهش سرعت شیوع اعمال کنند. در بسیاری از کشورها، این پاسخ منجر به وابستگی مردم برای اطلاعات به دولت شده است. با این حال، سطح اعتماد به دولت در کشورهای مختلف متفاوت است.
آماده سازی مناسب، تخصیص منابع و آموزش به پاسخ مناسب به بلایا کمک می کند. چندین مطالعه در مورد بلایا نشان می دهد که انعطاف پذیری و همکاری می تواند از تلاش های بازیابی برای جوامع حمایت کند. برخی از جوامع با چالش های منحصر به فردی مانند مکان های روستایی با تنوع جغرافیایی، بودجه، هماهنگی و همکاری بین شبکه های محلی روبرو هستند.
میزان اطلاع و آگاهی از خطر بلایا و اپیدمی ها به میزان بسیار زیادی به کمیت و کیفیت اطلاعات موجود و تفاوت در درک خطر افراد بستگی دارد. درک خطر مؤلفه مهم تعیینکنندهای برای چگونگی بروز رفتارها در مقابل خطرات بوده و به عوامل مختلفی از جمله هزینه منفعت خطر، نقش مسئولان، کانتکست اقتصادی اجتماعی سیاسی، ایدئولوژی، تراست و علایق فردی بستگی دارد.
شرح وظایف اعضاء سامانه فرماندهی حوادث بیمارستانی باید در مرحله برنامه ریزی به اعضاء ابلاغ شود. در تدوین برنامه لازم است شرح وظایف افراد به طور دقیق و شفاف، تعیین شود و براساس قانونی کلی، هر فرد همان مسئولیتی را به عهده بگیرد که در زمان عادی مسئول انجام دادن آن بوده است. بنابراین، تفاوت فقط در موقعیت ارائۀ خدمات است. با رعایت این اصل، بیشترین خدمات به افراد بیشتر و در کوتاهترین زمان ارائه خواهد شد.
تجمعات انبوه، تمرکز و تجمع افراد در یک مکان خاص برای یک هدف خاص در یک بازه زمانی خاص مشخص می شود. شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد اجتماعات گسترده می تواند خطر انتقال بیماری های عفونی مانند ویروس کرونا را افزایش دهد.
یکی از بزرگترین چالشهای همه گیر COVID-19 ارائه مراقبتهای ویژه جمعی است. SARS-CoV-2 فشار چشمگیری را در مراقبت های ویژه در اکثر کشورهای جهان به وجود آورده است. این مسئله به دلیل کمبود نیرو و وسایل ضروری حتی بیشتر به یک چالش تبدیل شده است. بدیهی است که برای کنار آمدن بهتر با چنین وضعیت چالش برانگیزی ، آماده سازی و برنامه ریزی اضطراری بیمارستان باید از اولویت بالایی برخوردار باشد.
فرا ظرفیت بیمارستانی، به معنی توانایی بیمارستان در گسترش و تقویت سریع خدمات در بلایا و حوادث با تلفات زیاد برای پاسخگویی به نیاز مصدومانی است که نیاز به ارزیابی و مداخلات غیرمعمول و بسیار تخصصی دارند.
پس از زلزله سال 1995 در شهرهای Awaji/Hanshin دولت وقت ژاپن با ارزیابی عملکرد مدیریت حادثه بخصوص حوزه سلامت، به موارد ذیل دست یافت؛ نیاز به افزایش توانمندی در انتقال تعداد زیاد مصدومان و بیماران بدحال مناطق تحت تأثیر حوادث و بلایا که دارای گستردگی جغرافیایی نیز می باشند. برای اعزام تیم های درمانی به مناطق حادثه دیده نیاز به سیستم جابجایی مناسب وجود دارد. بیمارستان ها و مراکز درمانی سایر نقاط باید از آمادگی لازم برای پذیرش و ارائه خدمات به مصدومان و بیماران مناطق تحت تاثیر حوادث و بلایا برخوردار باشند.
اثربخشی تیم مدیریت حادثۀ بیمارستانی (HIMT) هنگامی به طور چشمگیر افزایش مییابد که اعضای این تیم به یک مکان مناسب جهت هماهنگی فعالیتهای پاسخ دسترسی داشته باشند.