بین کودکان و بزرگسالان تفاوتهای فیزیولوژیک و آناتومیک مهم و قابل توجهی وجود دارد که باعث می شود به سیستمهای تریاژ کودکان نیاز داشته باشیم. کودکان نسبت به بزرگسالان بیشتر مستعد به آسیب به سر، انسداد راه هوایی و هیپوترمی هستند. ضمن اینکه در کودکان ایست تنفسی مقدم بر ایست قلبی می باشد. کودکان حجم خون کمتری نسبت به بزرگسالان دارند و کودکان کوچکتر، ممکن است که توانایی راه رفتن، برقراری ارتباط کلامی و همکاری مناسب را نداشته باشند. احتمال مسائل احساسی و چالشهای عاطفی نیز برای تریاژکنندگان در هنگام تریاژ گروه سنی کودکان وجود دارد. اضافه می گردد که حتی در محدوده مختلف سنین کودکان، اختلافات قابل توجهی در محدوده طبیعی تنفس، نبض و سایر معیارهای قیزیولوژیک وجود دارد. از این رو سیستمهی تریاژ کودکان به صورت اختصاصی و با در نظر گرفتن تفاوتهای این گروه در نظر گرفته شده است. دو نوع از این سیستمها برای کودکان شناسایی شده است که شامل Jump START و نوار تریاژ کودکان(PTT) می باشد.
سیستم تریاژ Jump START
این روش در سال 1995 توسط دکتررومیگ(Romig) به عنوان ابزاری برای تریاژ کودکان زیر 8 سال طراحی گردید و در سال 2001 نیز بر مبنای اصول تریاژ START اصلاحاتی در آن صورت گرفت(34). این تغییرات بر مبنای سه تفاوت اصلی بین بزرگسالان و کودکان یعنی احتمال وقوع بیشتر ایست تنفسی در کودکان نسبت به بزرگسالان، تعداد تنفس متفاوت در کودکان و عدم توانایی کودکان کوچکتر در پیروی از دستورات کلامی شکل گرفت. اگر چه از این سیستم برای کودکان 1 تا 8 سال استفاده می گردد، اما برای تریاژ شیرخواران( زیر یک سال) هم می تواند به کار برده شود. در این سیستم، ابتدا توانایی راه رفتن و حرکت دادن اندامها در نظر گرفته می شود. کودک با توانایی راه رفتن یا حرکت دادن اندامها در اولویت سوم قرار گرفته و با تأخیر مجددا ارزیابی می گردد در غیر اینصورت با تنفس خودبخودی یا با تعداد 15 تا 45 بار در دقیقه و وجود نبض و وضعیت ذهنی در سطح A،V و یا P در دومین اولویت با رنگ زرد قرار داده می شود. بصورتی که اگر کودک تنفس نداشته باشد و بعد از بازکردن راه هوایی تنفس او برنگشت همانند تریاژ بزرگسالان مرده با برچسب سیاه تلقی نشده بلکه بایستی نبض کودک بررسی گردد و در صورت وجود نبض، 5 بار تهویه مصنوعی به کودک داده می شود ، اگر تنفس برگشت در گروه فوری( برچسب قرمز) قرار گرفته و در غیر اینصورت مرده تلقی می گردد. در صورت تعداد تنفس کمتر از 15 و بیشتر از 45 بار در دقیقه و یا با وجود تعداد تنفس در محدوده طبیعی اما قرار گرفتن در سطح U در معیارAVPU در اولویت نخست( گروه قرمز) قرار می گیرد. همانطوری که در بالا شرح داده شد، در این سیستم در نحوه ارزیابی سطح هوشیاری کودکان به جای پیروی از دستورات در تریاژSTART، از معیارAVPUبرای این سیستم استفاده می شود.
معیارAVPU
| سطح هوشیاری | شرایط |
| A(Alert) | بیمار هوشیار است و به تحریکات صوتی پاسخ می دهد. به زمان، مکان و اشخاص آگاهی دارد و می توان اطلاعات شخصی را از وی دریافت کرد. |
| V(Verbal) | در زمان صحبت کردن چشمهایش را باز می کند. به زمان ، مکان و اشخاص آگاهی ندارد. |
| P(Painful) | به تحریکات صوتی پاسخ نمی دهد اما به تحریکات دردناک پاسخ می دهد. |
| U(Unresponsive) | بدون واکنش، به تحریکات صوتی و دردناک واکنشی نشان نمی دهد. |
الگوریتم تریاژJump START
سیستم تریاژ PTT
( Pediatric Triage Tape)
در این روش بر اساس قد و وزن نوزادان و کودکان، سه دستورالعمل برای این روش وجود دارد. در تریاژPTT نیز چهار رنگ قرمز، زرد، سبز و مشکی به ترتیب نشان دهنده طبقه اورژانسی،فوری،تأخیری و مرگ هستند. اولین دستورالعمل، برای نوزادان با قد 50 تا 80 سانتی متر( وزن 3تا10 کیلوگرم) است. در صورتی که کودک گریه کند و اندامش را به صورت هدفمند تکان دهد در اولویت سه( تأخیری) قرار می گیرد. در نوزادی که گریه نکند، اندامش را حرکت ندهد و تنفس نداشته باشد، لازم است تا راه هوایی اش باز شود که اگر به دنبال این اقدام، تنفس آغاز شود در اولویت اول( اورژانسی) و در غیر اینصورت در آخرین اولویت( مرده) قرار می گیرد. در صورتی که حرکت اندامی نداشته باشد، اما تنفس کمتر از 20 یا بیشتر از 50 بار در دقیقه باشد در اولویت اول( اورژانس) قرار می گیرد. در صورتی که تعداد تنفس نوزاد بین 20 تا 50 بار در دقیقه باشد، کیفیت خون رسانی از طریق وارد کردن فشار بر پیشانی کنترل می شود که لازم است کمتر از 2 ثانیه باشد. در این صورت، نوزاد در اولویت دوم قرار می گیرد. در صورتی که زمان بازگشت مویرگی بیشتر از 2 ثانیه باشد، نبض چک می شود که در صورتیکه کمتر از 90 یا بیشتر از 180 بار در دقیقه باشد در اولویت اورژانسی( اول) و در صورتیکه بین 90 تا 180 بار باشد در اولویت فوری( دوم) قرار می گیرد.
الگوریتم تریاژPTT در نوزادان با قد 50 تا 80 سانتیمتر(وزن 3 تا 10 کیلوگرم)
دومین دستورالعمل تریاژ PTT در نوزاد با قد 80 تا 100 سانتیمتر و وزن 11 تا 18 کیلوگرم مشابه دستورالعمل اول می باشد. در این مرحله، حد نرمال تنفس و ضربان قلب کودک به ترتیب 15 تا 40 و 80 تا 160 بار در دقیقه می باشد.در سومین دستورالعمل، در تریاژ کودک با قد 100 تا 140 سانتیمتر( وزن 19 تا 32 کیلوگرم) مشابه مراحل قبل عمل می شود. و در این مرحله نیز تعداد نرمال تنفس و ضربان نبض به ترتیب 10 تا 30 و 70 تا 140 بار در دقیقه می باشد. در این دو مرحله نیز لازم است جهت کنترل وضعیت پرشدگی مویرگی، پیشانی کودک با انگشت فشار داده شود.
دیدگاه خود را بنویسید