افسانه ها و واقعیت ها در شرایط بلایا

آیا اجساد خطر سلامتی دارند و تهدید کننده سلامتی هستند؟

برخلاف تصور عمومی، ریسک شیوع بیماری پس از بلایای طبیعی در اجساد نسبت به افراد متاثر و بازماندگان بیشتر نیست.

آیا پس از بلایا، همه گیری ناگزیر است؟

اپیدمی ها خودبخود پس از بلایا رخ نمی دهد و اجساد منجر به شیوع فاجعه بار بیماری های عجیب و غریب نمی شوند. کلید پیشگیری از بیماری، بهبود شرایط بهداشتی و آموزش به مردم است.

آیا سریعتری روش برای دفن اجساد و جلوگیری از شیوع بیماری، دفن دسته جمعی یا سوزاندن جسد است؟

این می تواند به ایجاد احساس آرامش در بین بازماندگان کمک کند. اگر به بازماندگان اجازه داده شود که از عقاید و اعمال دینی خود پیروی کنند و نیز اگر آنها قادر به شناسایی و بازیابی بقایای عزیزانشان باشند، احساس آرامش بیشتری مداشته ی کنند و احساس از دست دادن عزیزان خود را بهتر مدیریت می کنند.

آیا امکان شناسایی تعداد زیادی اجساد پس از فاجعه وجود دارد؟

بله، همیشه شرایطی وجود دارد که امکان شناسایی اجساد یا اعضای بدن را فراهم می کند.

آیا تکنیک های DNA برای شناسایی اجساد در اکثر کشور ها بدلیل هزینه ی زیاد و نیاز به تکنولوژی در دسترس نیست؟

این فناوری به سرعت در دسترس همه کشورها قرار گرفته است. بعلاوه ، در صورت بروز بلایای بزرگ، بیشتر کشورها می توانند روی حمایت مالی و فناوری خارجی از جمله فناوری DNA حساب کنند.

آیا در بلایا به نوعی کمک بین المللی نیاز است؟

پاسخی عجولانه که مبتنی بر ارزیابی بی طرفانه نباشد، فقط به هرج و مرج کمک می کند. بهتر است صبر کنید تا نیازهای واقعی ارزیابی شود.

آیا بلایا بدتر شدن رفتارهای انسانی را بدنبال دارد؟

اگرچه موارد جداگانه ای از رفتارهای ضد اجتماعی وجود دارد، اکثر مردم به طور خودجوش و سخاوتمندانه پاسخ می دهند.

آیا جمعیت متاثر از بلایا بیش از حد شوکه و درمانده بوده و نمی توانند مسئولیت زنده ماندن خود را بعهده بگیرند؟

برعکس، بسیاری از آنها هنگام بلایا توانایی های جدیدی پیدا می کنند، و این از هزاران داوطلبی که خود به خود متحد شده تا آوارها را در جستجوی قربانیان پس از زلزله بگردند مشخص است.

آیا بلایا قاتلین تصادفی هستند؟

بلایا بیشترین آسیب را به آسیب پذیرترین گروه ، فقرا - به ویژه زنان، کودکان و افراد مسن وارد می کنند.

آیا مکان یابی قربانیان بلایا در سکونتگاه های موقت بهترین گزینه است؟

این مورد باید آخرین گزینه باشد. بسیاری از آژانس ها از بودجه ای که معمولاً برای چادرها خرج می شود برای خرید مصالح ساختمانی ، ابزار و سایر حمایت های مربوط به ساخت و ساز در کشور آسیب دیده استفاده می کنند.

آیا طی چند روز اوضاع به حالت عادی برمیگردد؟

اثرات یک بلا مدت زیادی طول می کشد. کشورهای آسیب دیده از بلایا، بسیاری از منابع مالی و مادی خود را در مرحله فوری پس از حادثه سرازیر می کنند. برنامه های موفق امدادرسانی عملیات خود را به این واقعیت می رسانند که با افزایش شدید نیازها و کمبودها، منافع بین المللی کاهش می یابد.

آیا افراد گرسنه هرچیزی را می خورند؟

به طور گسترده ای اعتقاد بر این است که افرادی که گرسنه می مانند بسیار گرسنه خواهند بود و هر غذایی را که می تواند تهیه شود را می خورند. این نگرش غیرانسانی و نادرست است. حتی اگر در ابتدا گرسنه باشید ، مردم اغلب مقدار کافی غذای متنوع و ناآشنا را به مدت کافی کافی مصرف نمی کنند. از همه مهمتر ، افراد گرسنه اغلب بیمار هستند و ممکن است اشتهای خوبی نداشته باشند. بنابراین حتی بیمارتر می شوند. حتی کسی که از تغذیه خوبی برخوردار باشد ، نمی تواند با رژیم های یکنواخت سه کالایی (مثلاً گندم ، لوبیا و روغن) رشد کند، یعنی آنچه در دسترس است، ماه به ماه، برای بسیاری از پناهندگان و آوارگان. و این جدا از کمبود عناصر غذایی ریز است که اغلب ایجاد می شوند. این تصور غلط، تا حدی از عدم توافق در مورد اهداف صریح کمک های غذایی آغاز می شود - که مطمئناً باید برای تأمین بهداشت، رفاه و وجود یک زندگی مناسب و معقول و کمک به دستیابی و پذیرش وضعیت اعتماد به نفس و خودخواهی باشد.

آیا کودکان مبتلا به اسهال باید به شدت تغذیه شوند؟

دیدگاهی از سالها پیش و از موقعیتهای غیر اضطراری، بعضی اوقات دیدگاه مقاوم و ماندگار است که کودکان باید قبل از تغذیه مجدد رهیدره شوند تا از اسهال جلوگیری شود. این سیاست نادرست است و با داشتن کودکان به شدت سوء تغذیه می تواند کشنده باشد. همزمان با تجویز مایعات اضافی ، هر کودک مبتلا به اسهال باید در صورت لزوم با رژیم مایع توسط لوله بینی - معده تغذیه شود. حتی اگر اسهال زیاد باشد ، برخی مواد مغذی جذب شده و می توانند روند بهبودی را شروع کنند. شروع تغذیه پس از کمبود آب بدن اغلب دیر است.

آیا پناهنده ها با اقدامات کمتری مدیریت می شوند؟

این تصور غلط پناهنده را از انسانیت خارج می کند. این بدان معناست که، هنگامی که ریشه کن شد، وی دیگر حقوق اساسی انسان در مورد غذا، سرپناه و مراقبت را ندارد - که اکنون این موارد به عنوان اقدامات خیرخواهانه ارائه می شود و پناهندگان می توانند (یا باید) درآمد کمتری نسبت به غیر پناهندگان داشته باشند. در حقیقت اگر قبل از ورود به اردوگاه دچار سوء تغذیه و بیماری شده باشند و نیاز به توانبخشی داشته باشند، آنها معمولاً در ابتدا به بیش از نیاز غذایی معمول خود نیاز خواهند داشت و ممکن است در معرض سرپناه نامناسب قرار بگیرند.

آیا تجارت مواد غذایی نشان می دهد که مردم به همه ی جیره های غذایی نیاز ندارند؟

اگر تنها منبع غذایی توسط برگزارکنندگان اردوگاه تأمین شود، این جیره ها باید در تمام مواد مغذی کافی باشند. این به یک سبد غذایی مخلوط، از جمله میوه و سبزیجات نیاز دارد. اگر از این طریق اطمینان حاصل نشود، در صورت عدم سوء تغذیه پناهندگان و کمبود عناصر غذایی خرد ، ممکن است مجبور به تجارت شود. این واقعیت که ممکن است برخی غذاها برای تنوع در رژیم غذایی مورد معامله قرار گیرد، دلیل بر کاهش جیره نیست.

آیا یک جیره غذایی استاندارد برای همه ی جمعیت ها مناسب است؟

میزان کالری توصیه شده برای هر پناهجو باید با توجه به ترکیب جمعیتی، وضعیت تغذیه ای و بهداشتی جمعیت، سطح فعالیتی که برای حمایت در نظر گرفته شده است، دمای محیط و احتمال هدر رفت زنجیره ای از تأمین مواد غذایی مصرف کشور توسط افراد تعیین شود. به عبارت دیگر، طیف وسیعی از نیازها برای انرژی غذایی وجود دارد که به شرایط بستگی خواهد داشت و استفاده از یک رقم ممکن است منجر به کسری یا اتلاف شود.

آیامنظور از کفایت انرژی، کفایت تغذیه است؟

رژیم غذایی باید از نظر کمی و کیفی مناسب باشد و نیاز کالری، پروتئین و مواد مغذی ریز را برآورده کند. جاهایی که پناهندگان کاملاً به جیره تهیه شده وابسته هستند - به عنوان مثال، در مراحل اولیه بلایا و فوریت ها یا در اردوگاه های بسته، جایی که تجارت برای تنوع امکان پذیر نیست - جیره باید طوری طراحی شود که به طور کامل نیازهای همه مواد مغذی را برآورده کند. غالباً یک جیره غذایی برای تأمین حداقل نیازهای انرژی طراحی شده و ریز مغذی ها در نظر گرفته نمی شوند. چگونگی تأمین نیازهای میکرو مغذی باید صریح باشد، به ویژه هنگامی که جیره ارائه شده بر اساس تأمین کامل انرژی مورد نیاز محاسبه شود. غذاها باید متنوع و خوش طعم باشند و نیازهای ویژه کودکان از شیر گرفته شده باید برآورده شود.

آیا بلایا باعث مرگ تصادفی می شوند؟

بلایا بیشتر در آسیب پذیرترین مناطق جغرافیایی (مناطق پرخطر) خسارات بیشتری وارد می کنند، به طور کلی مناطقی که فقیرترین افراد در آن ساکن شده اند.

آیا بهتر است اطلاعات مربوط به بزرگی فاجعه محدود شود؟

محدود کردن دسترسی به اطلاعات باعث عدم اعتماد در جمعیت می شود که می تواند موجب سوء رفتار و حتی خشونت شود.

گردآوری: دکتر حمید صفرپور

دکترای تخصصی سلامت در بلایا و فوریت ها

کپی با ذکر منبع وبسایت جامع سلامت در حوادث و بلایا مجاز می باشد.